• About us
• เกี่ยวกับเรา
• ข่าว
• โดเบอร์แมนของเรา
• บทความ
• คลังน้ำเชื้อฯ
• แผนผสมพันธุ์
• ลูกสุนัข / ขาย
• การฝึกสุนัข

Last updated: 21 June 2014 09:23 AM

ภาษาของโดเบอร์แมน

ภาษาของโดเบอร์แมนและสุนัขอื่น ๆ โดยมากจะเป็นภาษากาย และการใช้การดม ภาษากายของสุนัขค่อนข้างจะสลับซับซ้อน ภาษากายของสุนัขแสดงออก เช่น ผ่อนคลาย, ตื่นตัว, ขู่ป้องกัน, ขู่แบบเตรียบรับ, อยากเป็นมิตร, ยอมสยบ, อยากเล่น และ อยู่ในภาวะกดดัน เรามีความจำเป็นต้องเข้าใจพฤติกรรมอื่น ๆ และสาเหตุที่ทำให้มันแสดงออกต่าง ๆ รวมถึงการสื่อสารทางเสียงที่สุนัขใช้ เช่น การเห่า, หอน, คำราม, ร้องคราง ว่าทำไมสุนัขจึงแสดงกิริยาแต่ละอย่าง   

สุนัขเกิดมาพร้อมกับชุดของลักษณะท่าทางต่าง ๆ ตามสัญชาตญาณของมัน แต่ไม่ได้หมายความว่ามันรู้หรือเข้าใจในความหมายของมัน ลูกสุนัขจะเรียนรู้ภาษากายส่วนใหญ่ในช่วง 2-3 สัปดาห์แรกของชีวิตมันจากพ่อแม่ พี่น้องร่วมครอก และจากผู้นำฝูง (มักจะเป็นครอบครัวของมนุษย์) สุนัขคาดหมายว่าคนจะเข้าใจในภาษาของมัน ลูกสุนัขที่ตื่นเต้นมาก ๆ อาจจะทักทายเจ้าของหลังจากได้ออกจากกรงโดยการกระโดดเข้าใส่ และเห่า เจ้าของควรจะเดินตรงออกไปข้างนอกเพื่อให้มันเดินตามโดยสัญชาตญาณทันที ดีกว่าการที่ก้มตัวลงไปจับตัวลูกสุนัข แล้วลูกสุนัขที่ตื่นเต้นมาก ๆ ก็จะต้อนรับด้วยการฉี่บนพื้นห้องห่างประตูกรงแค่ 2–3 ก้าว นี่คือตัวอย่างของความผิดพลาดในการสือสารระหว่างเจ้าของกับลูกสุนัข แต่เมื่อได้เข้าใจความหมายในการสื่อสารแล้ว ก็สามารถลดความเครียดทั้งเจ้าของ แต่ลูกสุนัขจะลดความเครียดได้มากกว่า

ท่าทางแสดงความผ่อนคลาย

ท่าท่างผ่อนคลายของสุนัข หาดูได้เมื่อเวลาที่สุนัขนอนแทะกระดูกอยู่แทบเท้าเจ้าของ ในขณะที่เจ้าของอ่านหนังสือเล่มโปรด หูของสุนัขทั่วไปจะลู่ไปด้านหลัง แต่ของโดเบอร์แมนที่ตัดหูและดามหูตั้งดีแล้ว หูของมันก็จะตั้ง และหางของสุนัขทั่วไปก็จะปล่อยลง

ท่าทางแสดงความตื่นตัว

ลักษณะเหมือนกับท่าทางที่สุนัขผ่อนคลาย แต่หูของโดเบอร์แมนจะตั้งและผึ่งไปด้านหน้า ตาจ้องมอง ท่ายืนเชิดสูงและนิ่ง โดเบอร์แมนแสดงความสนใจและกังวล ขณะที่พร้อมจะเปลี่ยนพฤติกรรมขึ้นอยู่กับสิ่งที่อยู่ในความสนใจจะทำอะไร คนแปลกหน้าไม่ควรเข้าหาสุนัขในท่านี้ เพราะสุนัขยังไม่ได้ตัดสินใจ ในขณะที่ทำการฝึก เจ้าของควรให้ความสนใจในท่าทางเช่นนี้ซึ่งเป็นท่าที่สุนัขสามารถเปลี่ยนเป็นอาการอะไรก็ได้ การแก้ไขจะเหมาะสมมากในขณะนี้ ก่อนที่ลักษณะนิสัยจะเปลี่ยนไปในทางที่ไม่เหมาะสม

ท่าแสดงการขู่ป้องกัน

เป็นท่าที่สุนัขยืนเชิดสูงและนิ่ง หูตั้งและผึ่งไปด้านหน้า พร้อมด้วยสายตาที่จ้องมอง ลิมฝีปากจะเผยอขึ้นแสดงให้เห็นฟัน ขนหลังล้มลง แต่ที่ตะโพกตั้งขึ้น ถ้ามีหาง ๆ จะตั้งขึ้น ท่านี้แสดงให้เห็นว่าสุนัขได้ตัดสินใจแล้วว่าจะต้องทำอะไรลงไป หากเป้าหมายไม่หยุดมันก็จะจู่โจมทันที คนแปลกหน้าห้ามเข้าหาสุนัขในท่านี้เด็ดขาด เจ้าของสุนัขควรจะเข้าใจไว้ว่า การแก้ไขทางกายภาพควรหลีกเลี่ยง อันจะทำให้สุนัขกร้าวร้าว ควรจะใช้การแก้ไขด้วยเสียง หากการแก้ไขด้วยเสียงไม่บังเกิดผล แสดงว่าสุนัขจำเป็นต้องได้รับการฝึก อย่าลืมว่ากุญแจสำคัญในการใช้การแก้ไขทางกายภาพ ต้องทำก่อนที่พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเกิดขึ้นเท่านั้น

ท่าแสดงการขูแบบตั้งรับ

โดยทั่วไปเหมือนกับท่าขู่ป้องกันตัวเอง แทนที่สุนัขจะยืนเชิดสูง แต่สุนัขจะย่อตัวและหัวลงพร้อมจะจู่โจมทันที สุนัขได้ตัดสินแล้วว่าเป้าหมายเป็นศัตรู และอาจวิ่งออกห่างจากเป้าหมายและวิ่งวนเพื่อไม่ให้มันเป็นอันตรายได้ง่าย เพื่อเตือนให้เป้าหมายอย่าเสี่ยงจู่โจมเข้ามา สุนัขแสดงท่านี้เพื่อหวังว่าเหยื่อจะไม่ตัดสินจู่โจมมัน หากเป้าหมายอยู่นิ่ง สุนัขก็จะรอเพื่อหาจังหวะที่ดี เข้าจู่โจมเพื่อให้เป้าหมายบาดเจ็บมากที่สุด ในขณะที่มองหาช่องทางหนี เป้าหมายห้ามเข้าหาสุนัขในท่านี้ และเจ้าของต้องเข้าใจว่า การทำการแก้ไขทางกายภาพไม่ควรทำ ควรพาสุนัขหนีออกจากเป้าหมาย อาจจะให้อาหารเป็นสิ่งจูงใจ และให้สุนัขได้ผ่อนคลาย ควรเข้าใจว่าสุนัขเพียงแต่ตื่นตัว และควรให้สุนัขได้เรียนรู้การรับรู้เป้าหมายในทางที่ถูกต้อง สุนัขที่แสดงอาการเช่นนี้บ่อยครั้ง เนื่องจากการขาดการแนะนำเข้าสังคมที่ไม่เพียงพอ socialization

ท่าแสดงการยอมรับ

เป็นอาการที่สุนัขแสดงการยอมรับสุนัขอื่นหรือบุคคลในฐานะเป็นผู้มีอิทธิพลเหนือกว่ามัน เรามักจะเห็นได้เมื่อเราดุตะโกนใส่สุนัขของเรา ในขณะที่สุนัขแสดงอาการยอมรับนี้ หูจะลู่ไปด้านหลัง ย่อตัวลง และกลิ้งตัวลง หางจะม้วนเข้าใต้ลำตัว หากแสดงอาการยอมรับมากเกินอาจจะมีการฉี่หยดออกมาด้วย

ท่าแสดงการดีใจยอมรับ

อาการดีใจยอมรับในฐานะผู้มีอิทธิพลเหนือกว่า แสดงออกได้หลายทาง โดยปรกติจะประกอบด้วยหูลู่ไปด้านหลัง หางบางครั้งตกลง มุมปากเผยอขึ้นเล็กน้อยด้วยรอยยิ้ม หน้าตาแสดงความยินดี ย่อลำตัวต่ำ และเข้ามาใช้จมูกดม และเลีย เป็นการที่สุนัขในฝูงแสดงการต้อนรับสมาชิกร่วมฝูง เป็นการแสดงออกถึงความไม่หวาดกลัว แต่มีความสุขใจ อาจมีการหูลู่ หางแกว่ง และบางครั้งลำตัวส่ายไปมาด้วย สุนัขที่แสดงอาการเช่นนี้ภายใต้สภาวะที่ปรกติ แสดงถึงสุนัขการได้รับการฝึกมาอย่างดี

ท่าแสดงความอยากเล่น

สุนัขที่แสดงอาการอยากเล่นจะมีลักษณะท่าทาง หางแกว่ง ย่อลำตัวส่วนหน้าและลดหัวลง ก้นยกสูง ขาหน้ากางแยกเป็นมุม 90 องศา ปากอ้า เห็นลิ้น หูตั้งผึ่งไปด้านหน้า อ้าปาก กริยานี้มักจะประกอบด้วย การเต้นไปรอบ ๆ และการเห่าเสียงระดับปานกลาง สั้น สุนัขที่แสดงอาหารเช่นนี้เป็นสุนัขที่มีความสุข และมีความสบายใจ แต่สุนัขควรจะได้รับการฝึกให้แสดงอาการเช่นนี้ให้เหมาะสมกับเวลาและสถานที่

ท่าแสดงอาการเครียด

สุนัขที่แสดงอาการเครียดเป็นการแสดงออกถึงหลายอย่าง อาจจะบ่งบอกถึงสุนัขอยู่ในอาการเครียดง่าย และควรระมัดระวังในการพาสุนัขไปสถานที่แปลกใหม่ สุนัขอาจเคยถูกข่มเหงมาก่อน โดยปรกติโดเบอร์แมนไม่อ่อนไหวต่ออาการเครียดภายในระยะเวลาสั้น ๆ แต่ถ้าหากปล่อยไว้เป็นเวลานานโดยไม่มีการกระตุ้น สุนัขอาจจะเริ่มอ่อนไหว สุนัขอาจแสดงอาการเครียดหากมีการฝึกหนักเกินไป ผู้ฝึกจะต้องสังเกตุอาการเครียด หากสุนัขเกืดความเครียด จะไม่เป็นผลคีต่อการฝึก การแสดงอาการเครียดอาจเพราะสุนัขเคยได้รับบาดเจ็บมาก่อน เจ้าของจะต้องเอาใจใส่ดูแลสุนัขและคอยสังเกตุอาการผิดปรกติ เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ท้องผูกอาจทำให้เกิดปัญหาใหญ่หลวงได้ หากไม่ได้รับการเยียวยาที่เหมาะสม ลำตัวจะห่อและย่อลง บางครั้งจะมีเหงื่ออก โดยจะสังเกตุได้ที่อุ้งเท้า หากไม่สามารถหาสาเหตุที่ดีได้ว่าเกิดจากอะไร เจ้าของควรพาสุนัขไปพบสัตว์แพทย์เพื่อทำการวินิจฉัย

ลักษณะของสุนัขที่อยู่ในความเครียด หางจะตก หุจะลู่ไปด้านหลัง ม่านตาจะ เบิกกว้าง มักจะหอบและปากจะดึงกลับ

พลังขับ

สุนัขแต่ละต้วจะมีพลังขับที่แตกต่างกัน จะทราบได้จากการฝึก เป็นสิ่งที่ดีหากมีความเข้าใจสุนัขในแต่ละตัวและทราบถึงสิ่งจูงใจที่ก่อให้เกิดพลังขับตามสัญชาตญาณของสุนัขแต่ละตัว และการตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมของสุนัข การเข้าใจพลังขับในสุนัขจะทำให้เข้าใจถึงพฤติการต่าง ๆ และความสลับซับซ้อนของพฤติกรรมของสุนัขได้ดีกว่าการแสดงออกตามปรกติ พลังขับในด้านต่าง ๆ คือ

พลังขับในการล่าเหยื่อ

พลังขับนี้จะสนองต่อพฤติกรรมในการล่าและการหาอาหาร รวมถึง พฤติกรรมในการไล่ตาม, การไล่ล่า, การตะครุบ, การกัดแทะของเล่น, การตามกลิ่น สุนัขที่มีการแสดงออกถึงการล่าเยื่อมักจะแสดงอาการเช่นนี้บ่อยครั้ง และจูงใจได้ง่ายโดยการขว้างของเล่น การแก้ไขทางกายภาพสามารถทำได้และจำเป็นในช่วงแรก ๆของการฝึก

พลังของความเป็นฝูง

พลังขับนี้จะสนองต่อเจ้าของโดเบอร์แมนที่นิยมพฤติกรรมของโดเบอร์แมน พฤติกรรมนี้รวมถึง ความผูกพันต่อการรับใช้และการเป็นผู้ติดตาม พลังขับนี้เป็นสิ่งที่ทำให้โดเบอร์แมนมีความน่ารักเป็นอย่างยิ่ง และทำให้มันเป็นที่พึงพอใจไม่เสื่อมคลาย สุนัขที่มีพลังของความเป็นฝูงสูง มักไม่ชอบอยู่โดยลำพัง แต่จะชอบอยู่เคียงข้างกับเจ้าของตลอดเวลา สุนัขประเภทนี้จูงใจง่ายด้วยการชมและมีความจำเป็นต้องแก้ไขโดยกายภาพน้อยมาก

พลังขับของการต่อสู้

พลังขับนี้สนองต่อพฤติกรรมในการป้องกันฝูง เช่นการป้องกัน ด้วยการแสดงลักษณะขู่และการกัดเพื่อป้องกัน สุนัขที่มีพลังขับในการต่อสู้สูงจะมีความเป็นตัวเองสูง, มีการปกป้อง และสามารถทนต่อสภาวะกดดันได้ดี สุนัขประเภทนี้จะไม่ค่อยอ่อนไหวต่อการแก้ไขทางกายภาพ หรือโดยเฉพาะการจูงใจด้วยของเล่นหรือการชมเชย และน่าท้าทายสำหรับการฝึก แต่เมื่อได้รับการฝึกแล้ว จะเชื่อฟังคำสั่งดีมาก

พลังของการล่าถอย

พลังขับนี้จะสนองต่อพฤติกรรมการป้องกัน เช่นการตั้งรับ สุนัขที่มีพลังขับนี้มักจะไม่ค่อยมีความเป็นตัวเอง และมีแนวโน้มที่จะเกิดความกลัว และยอมสยบ สุนัขประเภทนี้ไม่ควรแก้ไขทางกายภาพ การใช้อาหาร ขนม จะได้ผลร่วมกับการแนะนำเข้าสังคม socialization

การสือสารทางเสียง

โดยทั่วไปโดเบอร์แมนเป็นสุนัขที่ชอบใช้เสียง แต่ละตัวจะมีลักษณะของเสียงที่แตกต่างกัน